yine kayboldum

güpegündüz, hayatın ortasında

yine savruldum

güpegündüz, hayatın ortasında

yine farksızım

evet yanlışım

ama kayboldum, hayatın ortasında

hani rüzgar sağanağı ürpertir ya denizi

hani bir yel eserde üşütür ya çimleri

şu koca resimde göremedim ya kendimi

yaşamayı beceremediğim bu hayat

artık ruhuma baktıyor

anla işte

sözün bittiği canımın yadığı yerdeyim

birkaç dostumla beraber

susmaya karar verdim

bekliyorum gözlerim alışsın diye aydınlığa

dilsiz dudaksız isyanlar

geçip gidiyor yanımdan

anla işte

anla işte bir nefes kadar yakınken

düşünceler kadar uzak olmayı

sürüklenip bu vicdanla hayatta

arada sıkışık kalmayı

anla işte

anla işte bir nefes kadar yakınken

düşünceler kadar uzak olmayı

sürüklenip bu vicdanla hayatta

arada sıkışık kalmayı

anla işte bir nefes kadar yakınken

düşünceler kadar uzak olmayı

sürüklenip bu vicdanla hayatta

arada sıkışık kalmayı

anla işte