ไอ้ความเหงา (From "You Never Eat Alone") - พีค ภีมพล

Lyrics by：Arrunpong Chaivinit

Composed by：Panust Nakrumpai

มื่อความเหงาเดินเข้ามา

ฉันต้องคอยหลบตาอยู่ทุกครั้ง

คอยหวังไม่ให้มันหากันเจอ

แต่ยิ่งหนีมันก็ยิ่งตาม

วิ่งไล่ตามจนทันอยู่เสมอ

ลงท้ายต้องนอนละเมอกับความเหงา

ได้แต่คอยภาวนาให้เวลาโปรดจงช่วย

พาใครสักคนให้เข้ามาและทำให้

ใจที่อ่อนล้าบอกลาความเหงา

ไม่อยากเจออีกแล้วไม่เอาอีกแล้ว

พอสักทีหยุดตามฉันเสียที

เบื่อจะหนีไอ้ความเหงา

หยุดตามมาได้แล้วฉันขอเลย

พอเถอะพอควรพอได้แล้ว

ไม่มีที่ไปหรือไง

ทำไมจ้องตามแต่ฉันไอ้ความเหงา

ขอบคุณนะที่คอยวิ่งตาม

วิ่งคอยตามเป็นเงาอยู่ทุกครั้ง

คงรักกันมั้งดูเป็นห่วงกันจังเลย

พยายามทำใจให้ชิน

กับเพื่อนเก่าที่ใจไม่เคยคุ้นเคย

แต่มันยังทำไม่ได้เลยซักที

ได้แต่คอยภาวนาให้เวลาโปรดจงช่วย

พาใครสักคนให้เข้ามาและทำให้

ใจที่อ่อนล้าบอกลาความเหงา

ไม่อยากจะเจออีกแล้วไม่เอาอีกแล้ว

พอสักทีหยุดตามฉันเสียที

เบื่อจะหนีไอ้ความเหงา

หยุดตามมาได้แล้วฉันขอเลย

พอเถอะพอควรพอได้แล้ว

ไม่มีที่ไปหรือไง

ทำไมจ้องตามแต่ฉันไอ้ความเหงา

ไม่อยากเจออีกแล้วไม่เอาอีกแล้ว

พอสักทีหยุดตามฉันเสียที

เบื่อจะหนีไอ้ความเหงา

หยุดตามมาได้แล้วฉันขอเลย

พอเถอะพอควรพอได้แล้ว

ไม่มีที่ไปหรือไง

ทำไมจ้องตามแต่ฉัน

ไม่อยากเจออีกแล้วไม่เอาอีกแล้ว

พอสักทีหยุดตามฉันเสียที

เบื่อจะหนีไอ้ความเหงา

หยุดตามมาได้แล้วฉันขอเลย

พอเถอะพอควรพอได้แล้ว

ไม่มีที่ไปหรือไง

ทำไมจ้องตามแต่ฉันไอ้ความเหงา