ดำขำ - เอิร์น สุรัตน์ติกานต์
Written by:วิเชียร ตันพิพลพันธ์
ของที่มองผิวเผินว่าดี
ดีหน่ะจริงไหม
ไม่เปิดดูให้เห็นข้างใน
รู้ได้ไงกัน
แม้จะมองว่าฉันหน่ะดำ
ฉันก็ดำขำ
ไม่เปิดดูแล้วว่าได้ไง
เธอช่างใจดำ
ก็ไม่ได้ขอให้เธอมารักหรอก
ฉันไม่แคร์ไม่สนหรอก
บอกเลยว่าคนอย่างเธอ
ก็ไม่เข้าตาฉัน
อย่าเกิดมาหลงรักคนตัวดำ
ก็แล้วกัน
ถ้าเกิดมาหลงรักกันสักวัน
จะรู้ว่าดียังไง
อย่าเกิดมาหลงรักกัน
เวลาได้มาชิดใกล้
ยิ่งเกลียดอะไร
โบราณว่าไว้ได้อย่างนั้น
ระวังไว้เถอะเธอ
ชอบอะไรสวยๆก็ไป
ไม่ต้องมองฉัน
ได้บทเรียนได้รู้สักครั้ง
เดี๋ยวก็เข้าใจ
ชอบอะไรขาวๆก็เชิญ
ฉันหน่ะดำขำ
ให้เปลี่ยนแปลงตามใครอย่างนั้น
ฉันก็คงไม่
ก็ไม่ได้ขอให้เธอมารักหรอก
ฉันไม่แคร์ไม่สนหรอก
บอกเลยว่าคนอย่างเธอ
ก็ไม่เข้าตาฉัน
อย่าเกิดมาหลงรักคนตัวดำ
ก็แล้วกัน
ถ้าเกิดมาหลงรักกันสักวัน
จะรู้ว่าดียังไง
อย่าเกิดมาหลงรักกัน
เวลาได้มาชิดใกล้
ยิ่งเกลียดอะไร
โบราณว่าไว้ได้อย่างนั้น
ระวังไว้เถอะเธอ
ก็ไม่ได้ขอให้เธอมารักหรอก
ฉันไม่แคร์ไม่สนหรอก
บอกเลยว่าคนอย่างเธอ
ก็ไม่เข้าตาฉัน
อย่าเกิดมาหลงรักคนตัวดำ
ก็แล้วกัน
ถ้าเกิดมาหลงรักกันสักวัน
จะรู้ว่าดียังไง
อย่าเกิดมาหลงรักกัน
เวลาได้มาชิดใกล้
ยิ่งเกลียดอะไร
โบราณว่าไว้ได้อย่างนั้น
ระวังไว้เถอะเธอ
อย่าเกิดมาหลงรักคนตัวดำ
ก็แล้วกัน
ถ้าเกิดมาหลงรักกันสักวัน
จะรู้ว่าดียังไง
อย่าเกิดมาหลงรักกัน
เวลาได้มาชิดใกล้
ยิ่งเกลียดอะไร
โบราณว่าไว้ได้อย่างนั้น
ระวังไว้เถอะเธอ